Auteur: Reeuwijk1-NWG

Geplaatst op

proeverij Nederlandse wijnen in Gouda

VERSLAG PROEVERIJ NEDERLANDSE WIJNEN d.d. 24-04-23

Wijnbouw in Nederland? JA! We spreken over een oppervlakte van ca. 300 hectare en ongeveer evenveel wijngaardiers. Het aantal professionals, daar kan je over discussiëren 30 – 100. De meesten hebben voor het dagelijks brood nog een neventak zoals een B&B, rondleidingen, restaurant, kinderopvang, begeleiding van mensen met afstand tot de arbeidsmarkt enz. Qua hoeveelheden praat je over ongeveer een miljoen flessen op jaarbasis, waarvan zo’n 30% rood. Overal in het land vind je wijngaarden maar het zwaartepunt ligt toch nog steeds in Limburg, maar ook in andere gebieden zoals Twente, omgeving Winterswijk, Groesbeek enz, tref je serieuze wijnproducenten.                                          Het zou een avond worden met een hoog educatief gehalte  en veel proeven. Er was een grote variatie aan wijnen ingebracht. Zowel uit de voorraad van de afdeling zelf als door een aantal leden. We startten in Limburg met 3 Rieslingen. Fromberg 2020, Thorn 2021 en de Apostelhoeve 2021. Alle drie Rieslingen van een goed niveau. Waarbij Thorn wel het meest spannende was en de Apostelhove het meest had te bieden in lengte en breedte. Zonder meer duidelijk herkenbaar als Riesling . Een frisse start en zeker geen tegenvaller voor de sceptici onder ons.

We hebben het hier over wijn en niet over azijn!                                                            

Daarna ging de steven westwaarts. Twee wijnen van de Kleine Schorre. Ook geen onbekende in de Nederlandse wijnwereld (business class KLM), De Auxerrois (2020) en de Rivaner. Ook hier weer twee evenwichtige wijnen van een goed niveau. Wel heeft de Auxerrois voor deze druif een stevig portie zuren. Vanzelfsprekend kwam bij de Rivaner (= Müller Thurgau) de vergissing van Dr. Müller ter tafel. Het is immers een Riesling kruising met de Madeleine Royale in de aderen en niet de Silvaner zoals de naam suggereert.

Vervolgens gaat de reis naar het Brabantse Oosterhout. De Catharinadal Norbertus 2021 van de zusters werd geproefd. Een Cuvée van de Burgunder soorten Auxerrois, Pinot Blanc en Pinot Gris, een wijn die wat Chardonnay-achtig aandoet met mooie aanzet en een wat één dimensionale, peperige afdronk. Een wijn geschikt voor terras en aan tafel. Van de eerste zes geproefde wijnen misschien wel de minste, maar toch nog een zeer acceptabele wijn! 

Dan verschijnt er een “verrassing” op tafel. Een “bubbeltje”van het Wijnhuis de Holdeurn uit de regio Groesbeek. Een wijngoed van slechts 0.4 ha, met vakantiehuisjes etc. Hier diende zich een wijn aan, waar kennelijk de bubbels in de vorm van toegevoegd koolzuur nodig zijn om enigszins acceptabel te zijn. Cider achtig en als matig beoordeeld. Wel de eerste wijn van niet traditionele rassen . In die ene fles zaten 3 PiWi’s , Cabernet Blanc, Johanniter en Sauvignier Gris. Wel een mooie gelegenheid om de term PiWi toe te lichten en wat meer te vertellen over de samenstellende soorten. Voor deze schimmel resistente druiven geldt in het algemeen dat ze vroegrijp zijn en meestal wat minder compacte trossen hebben dan de traditionele soorten. Voor velen van ons een eerste (bewuste) kennismaking.

 Cabernet Blanc          Sauvignier Gris            Johanniter (foto’s: Freytag Rebschule)      

Bij deze wijn komen een aantal dingen (waarschijnlijk) samen. De grootte van het bedrijf, en de beperkte ervaring met deze rassen. Voor de volgende wijn blijven we in de buurt, Cuvée Circulé van het wijngoed de Colonjes. Ook hier weer een mix van drie PiWi’s. De Muscaris neemt hier de plaats in van de Johanniter. Een wijn met een appelig, groene paprika neus. Behoorlijk droog met mooie zuren, echter wat vlak in de afdronk waardoor het zuur een beetje te veel naar boven komt. De Muscaris is een veelbelovende schimmel resistente druif, die wijnen kan voortbrengen met een Sauvignon Blanc karakter, met in handen van een wijnboer, die “het” in de vingers heeft. In Oostenrijk is deze druif inmiddels toegelaten tot de lijst met druiven die gebruikt mogen worden voor “kwaliteitswijnen”. In dat land zijn inmiddels 9 PiWi’s toegelaten! In Frankrijk nul!  (?)

                                   Colonjes Cuvée Circule BIO  Muscaris

Na al dit “witte geweld” gaan we van kleur veranderen. Om de overgang te beperken starten we met een rosé van Wijnstaete, een klein wijngoed van 1.3 ha met een wijn van twee PiWi soorten, de Cabaret Noir en de Pinotin. Nee, u leest het goed, ik ben geen N vergeten. Die is weggehaald na een juridische procedure! Fruittella in de neus, mineralig en wat peperig met voor een rosé goede zuren. Kortom: een wijn die het goed doet op het terras en zeker geen wijn die je inpakt met “zoet” in de aanzet.

                                                           Cabaret Noir                                          Pinotin  (foto’s Freytag Rebschule)

Het wordt tijd voor “echt” rood. Als start keren we weer naar Limburg. Een wijn van een van de “oudere” wijnboeren, Hoeve Nekum. De door 1 van de leden aangestelde wijn is al op leeftijd. Het betreft de Pinot Noir van 2012. Na overleg met de wijnmaker is besloten er een jongere (2018) naast te zetten. Math. Bollen gaf geen garantie voor de 2012 versie. Bruinend, wel “vermoeid” maar nog niet kapot. De 2018 is duidelijk frisser, met zelfs Cassis tonen, vrij fruitig, maar mist de verfijning die de Pinot Noir kan hebben. Gewoon een geslaagde wijn, donkerder van kleur dan je zou verwachten bij deze soort, maar dat komt door de bijmenging van de laatste 10% met een ras van kleur.                                                                   Na deze twaalf wijnen, met slechts één echte tegenvaller, gaan we welgemoed verder met rood richting Winterswijk. Op naar Wijngoed Hesselink. Een bedrijf met een redelijke omvang van zo’n 4 hectare op letterlijk steenworp afstand van de bekende steengroeve aldaar. Gehard Ensing was in 2022 wijnmaker van het jaar der Lage Landen!  Maar liefst drie wijnen van zijn hand moeten we nog beoordelen voor we kunnen opruimen en naar huis gaan.

We starten met de Cabaret Noir 2018. Deze PiWi zijn we eerder tegengekomen. Diep donkerrood van kleur met nog een paarse rand. Aardse tonen en een stevige afdronk. Goede tannine en zuur structuur. Opvallend stevige wijn, een echte eetwijn. Daarna volgt de Pinotin Barrique 2017. De neus is minder uitnodigend dan die van de vorige fles. In het glas hebben we een kruidige wijn met zwart fruit en een piepklein zoetje dat de stevige tannines buffert. Een echte “eetwijn”, gezien zijn leeftijd met nog veel potentie. Net als de vorige wijn is er behoefte aan veel lucht om tot volle ontplooiing te komen. Net als de laatste, de Regent Barrique 2017, “moeten” alle drie de Hesselink wijnen uit de karaf geschonken worden om tot volle ontplooiing te komen. Ook nu weer een zeer donkere wijn met paarse rand en veel zwart fruit, stevige tannines en lange afdronk. Kortom, een prima wijn om de avond mee af te sluiten.   

    Oehoe uit de steengroeve                                                                                      Wijn / spijs aanduiding

Conclusie van de avond: Nederland als wijnland is op de goede weg! Zeker de laatste drie wijnen laten zien dat het niet ingebed zijn in tradities van vele generaties wijnmakers en het ontbreken van strikte wijnwetten voor de regio  er volop mogelijkheden zijn om met niet traditionele rassen zoals de hier gepresenteerde  PiWi’s,  wijnen van een goed niveau te maken!

Met dank aan de druiven vermeerderaar Freytag voor het verlenen van toestemming zijn website te gebruiken voor het overnemen van beeld en tekst. Volgens afspraak hieronder z’n beeldmerk. NB: Het bezoek van z’n website is zeker de moeite waard. Voor meer info over PiWi’s is een bezoek aan Geilweilerhof (JKI)  in Siebeldinge (Pfalz) zeker een aanrader.

Dirk de Jong (secr. NWG Gouda)

Geplaatst op

NWG Gouda Baden Kaiserstuhl

roeverij BADEN / KAISERSTUHL 27 maart ‘23

De onderstaande wijnen zijn in de aangegeven series en volgorde geproefd.  *) ingebracht door ….

  1. Bercher Burkheimer Weissburgunder           2018  (Club) *)                
  2. Bercher Burkheimer Grauburgunder              2018  (Club)               
  1. Bercher jechtinger Weissburgunder               2019  (Club)            
  2. Martin Wassmer Gutedel                                  2021  (Wim)                
  1. Salwey RS Grauburgunder                                 2017  (Club)                 
  2. Bercher Jechtinger Grauburgunder                  2018  (Club)               
  1. Martin Wassmer Grauburgunder                      2019  (Wim)                 
  2. Bercher Burkheimer Schlossgarten Graub    2018 (Club)
  1.  Bercher Burkheimer Fuerberg Muskateller   2019  (Club)                  
  2. Bercher Burkheimer Blanc de noir                      2019 (Martin)                  
  1. Salwey Spatburgunder gutswein                         2019  (Dirk)             
  2. Martin Wassmer Spatburgunder Gutswein    2019  (Dirk)             
  1. Salwey Kirchberg Spatburgunder GG                2009 (Dirk)  

Het was een uitstekende proeverij. Een mooi staaltje samenwerking van de club en leden, die wijnen hebben ingebracht voor dit thema. Geen enkele wijn viel negatief op en allen waren ze ver voorbij de middelmaat. Van de totaal 13 wijnen (!) ware er 10 wit. Het betrof op 2 piraten na alleen maar Burgunders  (Grau, Spӓt en Weiss). Het viel zelfs af en toe niet mee om te zeggen welke van de fligt Weiss of Grauburgunder was.

De 3 gepresenteerde (top) huizen, Bercher, Martin Waβmer en Salwey hebben hun reputatie volledig waargemaakt. Zelfs met de “Gutsweine” en dan vaak ook nog met een verrassend goede prijs kwaliteit verhouding.

De piraten waren wel duidelijk herkenbaar anders.. Met name de Muskateller was een super “klare” wijn, een stuivend glas in een proeverij met over het algemeen minder “luide tonen”. De Gutedel (= Chasselas = Fendant) schurkte nog het meest tegen de Weissburgunders aan. Niet in het minst door z’n “bescheiden” opstelling en een hoge mate van verfijning. De proeverij werd afgesloten met een mooi gerijpte  wijn, de Salwey Kirchberg “Rappen”G.G.2009 . Rappen dwz. met steeltjes geperst, dus gevinificeerd op de manier van de top huizen in de Bourgogne. Deze wijn had alles wat een top Pinot Noir zo bijzonder maakt.

Viooltjes, Engelse drop, kersen, met lengte en breedte maar dan vooral met een speelse verfijning. Weliswaar een oudere wijn (14 jaar), maar nog lang niet der dagen zat………

Dirk de Jong

..              

Geplaatst op

Weinig relevant

CHIP: Als wapen tegen diefstal en vervalsingen van wijn is een chip ontwikkeld, een NFC (Near Field Communication), chip, die op korte afstand afleesbaar is met telefoon of speciale chipreader. De chip bevindt zich in de sluiting van de fles (kurk of schroefdop). Middels blockchain technologie is de chip en de fles te volgen. Op het moment dat de fles geopend wordt, wordt dat geregistreerd. Tijdens de jaarlijkse veiling van VDP wijnen in Kloster Eberbach in 2022 is er voor het eerst gebruik van deze technologie gemaakt. Elke fles krijgt een unieke chip! Vervalsingen en gestolen flessen kunnen zo gemakkelijk worden getraceerd.


BUBBEL DROOG?
. brut nature (minder dan 3 g/l Restsuiker)
. extra brut (tot 6 g/l Restsuiker)
. brut (tot 12 g/l Restsuiker)
. extra trocken (12 tot 17 g/l Restsuiker)
. trocken (17 tot 32 g/l Restsuiker)
. halbtrocken (32 tot 50 g/l Restsuiker)
. mild (meer dan 50 g/l Restsuiker) 


WIJNEXPORT naar RUSLAND?
Ondanks de boycot is de export in 2022 van zowel stille wijnen als die van Bubbels behoorlijk toegenomen. Stille wijnen noteren een plus van ca. 40 miljoen Euro (+ 30%) en de bubbels een plus van ca. 4% (totaal ongeveer een kwart miljard). Dit komt naar voren bij het analyseren van exportcijfers van landen die doorlevering toestaan. Zo heeft Letland een belangrijke rol bij doorlevering van schuimwijn. Wodka voor jan Soldaat en de betere wijn voor de elite en de macht?


NOPA??
Er wordt in de wijnwereld steeds meer geanalyseerd. NOPA is slechts 1 voorbeeld daarvan. Deze afkorting geeft aan hoeveel N (ja u leest het goed STIKSTOF!) in de most ter beschikking is voor het gisten. Zonder goed N voorziening, verloopt de vergisting niet volgens plan met als gevolg dat er fouten in de wijn ontstaan zoals de geur van rotte eieren (H₂S). Door het afzweren van kunstmest en deze niet vervangen door dierlijke mest (kompost is relatief N arm) kan de hoeveelheid N in de most zo marginaal zijn, dat er gisting problemen optreden. Dat geldt voor ALLE gisten. Zowel voor die uit het veld als die van een fabrikant. Lange periodes van droogte kunnen dit probleem nog versterken omdat er dan nog minder aanvoer vanuit de bovenste aardlagen plaats vindt. In gebieden met een meer gemengde agrarische activiteiten zal het minder snel tot problemen leiden. Maar in veel gebieden met vrijwel uitsluitend wijnbouw is het een reëel gevaar. Dat brengt me meteen tot de volgende vraagstelling.


Past wijnbouw wel in circulaire landbouw?
Of moeten we weer terug naar de goede ouwe tijd met het gemengde bedrijf? Het komt natuurlijk wel heel biodivers over om een paar schapen in de wijnberg te laten lopen of met het paard het veld werk te doen. Maar als dierenarts kan ik u wel zeggen dat schapen tekorten oplopen bij uitsluitend beweiding in de wijnbergen. Nog afgezien van het gevaar voor Kopervergiftiging (chronisch en acuut) bij Bio bedrijven die Koper blijven inzetten. (Opm: niet elk schapenras is hier even gevoelig voor)

Geplaatst op

In memoriam Wilhelm Sitzius

In memoriam

Wilhelm Sitzius * 20-05-54 ⴕ 14-01-22
Toen we in 1978 voor het eerst het erf opreden bij Wilhelm Sitzius in Langenlonsheim, konden we niet vermoeden dat dit bezoek een zwaar stempel zou drukken op onze vrijetijdsbesteding in het algemeen en onze houding tegenover wijn in het bijzonder. Ongehuwd samenwonend (toen nog een schande) waren wij op vakantie in het gebied van Lauter en Glan. Het dorpje Wolfstein had wel een wijnberg (en 2 burchten), maar volgens de autochtonen werd er slechts “Diabetiker Wein” gemaakt.


Ik had wel iets met wijn, maar allemaal nog erg prematuur. Als student was Curio Cave mijn wijnhandel van (financiële) keuze. De voornaamste bron van kwaliteitswijnen kwam via mijn moeder. Die had er niets mee, maar kreeg wel geregeld Duitse wijnen van hoog niveau via een kennis met een goede functie bij de Hoogovens (nu Tata). Deze kennis hield van lekker eten en goede wijn. Hij had nog een hobby, hij verzamelde etiketten van door hem gedronken wijnen en maakte notities daarbij. Een avondje proeven bij deze huisvriend heeft een vonkje doen overslaan. Daarmee was ik wel een vreemde eend in de bijt thuis.
Immers er kwam alleen bier en jenever op tafel en in heel vroeger dagen voor de dames (naast de fles Zwarte Kip) een fles Samos (zoete wijn). Vanaf die avond was wijn drinken niet meer gewoon slikken, maar proeven en schrijven. Gestaag groeide het aantal etiketten met onbeholpen proefteksten. Mijn etiketten verzameling behelst niet alleen de waardering van de wijn, maar ook worden (tot heden) belangrijke dingen van de dag van drinken vastgelegd. Met wat zoeken kan ik bijvoorbeeld terugvinden welke wijn gedronken is toen de muur viel.

“In memoriam Wilhelm Sitzius” verder lezen
Geplaatst op

Weinig relevant 18

NWG-WEINIG RELEVANT 18

  • VERWARRING:                                                                                                                                                                  In Wallis (Vallais) zijn twee bekende rode druiven. De Humange Rouge en de Cornalin. Tot zover niets aan de hand! Maar als je je meer gaat verdiepen in namen en verwantschappen (DNA), stuit je op iets geks.  De Humange Rouge is sterk verwant (eigenlijk identiek) aan de Cornalin van Aosta.  Verdiep je je in de naam Cornalin van Wallis, dan zou je denken dat deze dezelfde druif moet zijn als die in Aosta. Niets is minder waar! De Cornalin uit Wallis heette oorspronkelijk Rouge du Pays ofwel Landroter. Deze naam deed te veel denken aan goedkope wijn en er werd een nieuwe naam gezocht. Dat werd Cornalin! In Wallis ging men er van uit dat deze druif in Aosta uitgestorven was…. Fout! Cornalin Aosta was bijna verdwenen, maar is nu bezig aan een geweldige come back. Kortom in Wallis is een spelletje Who is who in the family.  Vergelijkbare verwarring is er rond de druiven  Müller Thurgau (Rivaner)  en Portugieser (later meer?!)
“Weinig relevant 18” verder lezen
Geplaatst op

NWG Gouda Wijnreis Rheingau

Wijnreis NWG “GOUDA” naar Rheingau, 2 – 7 mei 2022
Verblijfplaats: Hotel Central, Rüdesheim


Maandag 2 mei
Tegen 14.00 uur waren alle deelnemers (17) gearriveerd in Hotel Central. Alle deelnemers…? Helaas3 zieken moesten het af laten weten. Dat was even een domper. Zoals de naam zegt, midden in de stad, maar met eigen (gereserveerde) parkeerplaats.
Het eerste punt op de agenda was een rondwandeling door Rüdesheim. Om kwart voor drie stond de gids, Jacqueline Palzer, klaar om ons op een inspirerende en goed verstaanbare wijze rond te leiden door haar geboorte- en woonplaats. Geëindigd werd bij het Niederwald Denkmal, hoog boven de stad,(op zo’n 300 m. boven NAP) met een fenomenaal uitzicht over de Rijn, Rüdesheim en Bingen aan de overkant (met de bekende Sankt Rochus Kapelle als blikvanger)en de zeer wijde omgeving.
Jammer dat de stoeltjeslift in onderhoud was, nu moesten we per auto, een wandeling was wat veel gevraagd! De avondmaaltijd werd gebruikt bij Strausswirtschaft W.G. Philipp. ( vergelijk met Heuriger in Oostenrijk). Dat wil onder andere zeggen: een eenvoudige, maar hele lekkere kaart en wijn alleen per glas te bestellen. Zoals de Amsterdamse filosoof aangeeft: “Elk nadeel hep z’n voordeel”: hierdoor konden we ongeveer het hele assortiment proeven. Algemene mening: 3 verschillende Spӓtburgunders die van karakter sterk van elkaar verschilden. Alle drie een prima prijs kwaliteit verhouding. Daarnaast een zeer breed spectrum aan wijnen van de Riesling druif. Variërend van 2018 tot 2021, van jonge stokken tot alte reben. Bijzonder goed in combinatie met het eten. De familie Philipp is er bijzonder in geslaagd het ons naar de zin te maken. Een mooi plekje op steenworp afstand van de toeristenval de Drosselgasse, maar veel rustiger en ook druk bezocht door lokals.

Kan een afbeelding zijn van 1 persoon en natuur

“NWG Gouda Wijnreis Rheingau” verder lezen
Geplaatst op

Bijen in de wijngaard?

                                                                                                                             

Min of meer toevallig ben ik bijenhouder (voor een jaar) geworden.                De overtuiging dat de oorzaak van bijensterfte niet alleen aan landbouwgif ligt,  maakte me gevoelig voor de opvatting dat de Varroa mijt mogelijk DE doorslag geeft! Om die reden zijn wij (Ynnit en ik) sponsor geworden van het Arista Bee Research project. Door middel van een gericht “fok” en selectie programma wordt er naar gestreefd koninginnen te kweken die de eigenschap vererven om besmet broed uit de bijenkast te verwijderen. In deze volkeren is de bijensterfte aanzienlijk geringer! Door de komst van de bijenkast ga je je ook vragen stellen waar bijen nog meer “van leven” dan  van bloemennectar alleen. Zo ook tijdens het snoeien van mijn druiven (o.a. Dornfelder en Würzer = Gewürtztraminer x Rivaner).                                                                                                                                                                                 

“Bijen in de wijngaard?” verder lezen
Geplaatst op

Een stukje geschiedenis van onze 100 jarige Erelid Marius Witkamp


Deze titel is verleend na een lange periode van lidmaatschap. Dat heeft hij beëindigd omdat hij zelf vond dat z’n proefvermogen minder werd en de avondsessies een te grote aanslag deden op z’n fysiek. Gezien zijn respectabele leeftijd geen onverwachte keuze. Een afscheid is nooit gevierd, Marius is met stille trom vertrokken. Maar het boek “stilzwijgend sluiten” doet m.i. geen recht aan deze proever van het eerste uur!
Omdat Marius het enige lid is dat geen gebruik maakt van de moderne communicatie zoals mail, breng ik als secretaris persoonlijk de uitnodigingen en nieuwsbrieven langs. Een mooie combi van het nuttige en het aangename. Ondergetekende een mooi fietstochtje door het Groene Hart (Oudewater – Reeuwijk v.v.) en Marius zijn nieuws. Tijdens onze gesprekken blijkt steeds weer dat het nieuws niet ongezien in de
prullenbak verdwijnt maar met interesse wordt gelezen!

“Een stukje geschiedenis van onze 100 jarige Erelid Marius Witkamp” verder lezen
Geplaatst op

weinig relevant 16

MERLOT:
De afgelopen 25 jaar heeft de oppervlakte met Merlot beplante druiven zich verdubbeld tot meer dan een kwart miljoen hectare! Daarmee zit deze druif de Cab. Sauv behoorlijk op de hielen (290.000 ha.) Relatief de meeste Merlot staat in Frankrijk (iets minder dan de helft). In landen als Oostenrijk en Duitsland zijn de beplantingen met Merlot relatief nieuw. Beide landen hebben ongeveer 800 ha met deze druif. Dat steekt magertjes af tegen een land als Zwitserland, waar de druif al meer dan 100 jaar is aangeplant en waar je zo’n 1000 ha. kan vinden. Vooral in Tessin. Merlot is een nakomeling van een (spontane?) kruising uit Cabernet Franc en een druif uit Charente, de Just Magdeleine des Charentes. Dat de omgang met een wijndruif veel ervaring vraagt blijkt wel als Merlots uit de niet traditionele gebieden vergeleken worden met die van de nieuwkomers. Niet alleen ervaring, maar ook het ontbreken van (zeer) oude stokken en (nog) niet aangepaste clonen zorgen voor een andere stijl. Gebieden als Tessin en Alto Adige benaderen het Bordeaux type gemakkelijker dan bijvoorbeeld die uit Oostenrijk. Ondanks het feit dat in een gebied als Carnuntum het aantal zonuren en de temperatuur gunstiger is dan in de Bordeaux, is de hele
omgang met de druif nog “nicht im Griff”. Hoge suiker waarden zorgen voor veel alcohol, terwijl de tannines op het zelfde oogsttijdstip nog veelal niet rijp zijn. Dit corrigeren met hout inzet vraagt natuurlijk ook de nodige ervaring.
Teveel nieuw hout in combinatie met hoog alcohol en relatief weinig zuur zorgen soms voor “nieuwe wereld” achtige smaken. De beste noordelijke Merlots kunnen wel slanker zijn met zijde zachte tannines, maar de meesten zijn toch steviger van smaak. Is dat erg? Nee, misschien is het ook wel beter om niet het origineel te willen kopiëren, maar gewoon een eigen “noordelijk” type Merlot te produceren.


VERANDERENDE WIJNWERELD: Denkend aan Zwitserland en wijn , komt de gedachte aan Fendant / Chasselas al snel op. Toch is er de laatste 25 jaar veel veranderd in dit Alpen land. Zo is in het kanton Wallis (Vallais) in deze
tijdsspanne ruim 1000 ha Chasselas verdwenen (ruim 20% van de totale oppervlakte). Hierdoor is Wallis “rood” geworden. Toch gaat de kwaliteit van de witte wijnen daar sneller vooruit dan die van rood. Het effect van de Global Warming is kennelijk meer ten nadele van bijvoorbeeld Pinot Noir (risico op jammige wijnen) dan ten nadele van de witte. Het aandeel wit (zo’n 40%) omvat zo’n 14 (!) rassen. Naast bekende soorten zoals Chardonnay, Sylvaner, Weissburgunder en Viognier zijn er een aantal voor ons onbekende soorten zoals Completer, Heida (= Savagnin Blanc), Rèze, Païen e.v.a. Op het gebied van rood is er ook wel wat spannends te beleven. Ook hier namen die ons onbekend in de oren klinken zoals Gamaret, Garanoir, Cornarello en Norelo (= Nebbiolo x Gamaret). Deze nieuwe
rassen zijn vooral te danken aan innovatieve wijnbouw en het streven naar een sterke reductie van het gebruik van synthetische bestrijdingsmiddelen. Daarbij kom je al snel uit op de zgn. PIWI’s: (Pilz Wiederstandsfähig )
Als de wijnwereld met z’n monoculturen echt milieu vriendelijk wil worden, dan zijn de huidige regels voor het “BIO label” nog niet strikt genoeg! Zo lang het gebruik van Koper (producten) nog is toegestaan in de nooit aflatende strijd tegen schimmel, betekent dit dat er jaarlijks nog tot 3 kilogram zwaar metaal (Cu) per hectare mag worden toegepast! Het enige echte antwoord op dit heikele probleem zou wel eens gelegen kunnen zijn in het (deels) verlaten van de traditionele rassen en overstappen op de zogenaamde PIWI’s (schimmel resistente rassen).
Probleem hierbij is het feit dat de smaak van deze nieuwe rassen afwijken van de ons bekende druiven. Op zich niet onlogisch, ten slotte heeft elk ras z’n eigen smaakpalet. Bijkomend probleem (geldt voor alle nieuwe soorten): van nieuwe soorten is nog weinig tot niets bekend, wat de beste methode is van groei en snoei en het duurt ook nog eens vele jaren voor de beste wijze van vinificatie is uitgevogeld.

Tijdens 1 van onze wijnreizen hebben we GEILWEILER HOF in Siebeldingen bezocht. Dit proefstation speelt een belangrijke rol in het bewaren en beheren van een genen bank van druivenrassen en in het ontwikkelen van PIWI’s. Confronterend was het demo veld met een 30
tal rassen. Van elk ras waren de laatste 3 stokken onbehandeld gelaten. Conclusie (2016 was een “schimmel jaar”!):
Zonder behandeling (Koper of synthetisch) is er geen oogstbaar product! Een bezoek is een aanrader voor elke niet verkokerde wijnliefhebber. De wijnen van de experimentele (deels toegelaten) rassen zijn ter plekke te proeven en te kopen (zeer aangename prijzen!) Namen als Felicia, Calardis, Calandro, Regent, Reberger en vele “GF nummers” hebben nog een lange weg te gaan voordat ze ons net zo vertrouwd zijn als Pinot Noir en Co

Dirk de Jong secretaris NWH-MH

Geplaatst op

Weinakademie Ostenreich

Van dronken man tot certificaat Weinakademie Österreich.

Ofwel het kan raar lopen!                                                                                              Komt je vrouw in contact met een aangeschoten Wener, die zegt dat ze “Scheisswein” drinkt maar haar ook een briefje geeft van een tot dan toe ons onbekende wijnboer in Carnuntum. Toch nieuwsgierig geworden op de racefiets gestapt en het adres van het kaartje opgezocht. Blijkt de wijnboer in kwestie een Heuriger te hebben op een schitterende plek. Wij op een zwoele avond onder kastanjeboom gegeten, maar ook een blind proeverij met uitsluitend rode wijn gehouden. Ben daar bijna letterlijk van m’n stoel gevallen. De wijnen hoog gewaardeerd (voor een “Reeuwijker”) tot 17.5 punten toe! Vanaf dat moment (eeuwwisseling) zijn we al zeker 20 keer in het dorpje Göttlesbrunn in Carnuntum geweest (ook met de “hele club”).     Omdat dit gebied (met Mittelburgenland en Eisenberg) “DE” rode wijngebieden van Oostenrijk zijn en de voor mij bekende witte wijngebieden aan de andere kant van Wenen (Wachau en Krems) liggen, vond ik mijn kennis van Oostenrijk als wijnland onvoldoende . Daarom werd mijn aandacht getrokken door een flyer van de Weinakademie Österreich met hun cursusaanbod. Aanvankelijk was hun aanbod gericht op vakmensen uit de gastronomie en horeca, maar tot hun stomme verbazing zijn er ook veel “leken” deelnemers, die wijn als hobby hebben.      Het aanbod is van heel basaal tot “Weinakademiker”. Alles ademt de ambitie, dat ze niet alleen het grootste  wijn scholings instituut van Europa zijn, maar dat ook willen blijven!                                                                               Zelf had ik gekozen voor “Aufbau Seminar 1” Een cursus waarvan  het theoretisch nivo het midden houdt tussen onze SDEN 2 en SDEN 3 met dat verschil dat het geheel geënt is op de Oostenrijkse situatie.  Alle wijngebieden in Oostenrijk komen voorbij en er worden uitsluitend wijnen uit die gebieden als onderdeel “Sensoriek” geproefd.  Dat is ook meteen de grote charme (ten minste voor mij), er worden (vrijwel) uitsluitend wijnen geproefd van top wijnboeren. De cursus wordt op meerdere plaatsen georganiseerd en er is de mogelijkheid om het als avondstudie te doen of als blokcursus. Als buitenlander is de keuze voor het laatste min of meer vanzelfsprekend. In 4 dagen (intensief) komt van alles ter tafel. Grondsoorten, wijnberg werkzaamheden, keldertechnieken,  (Oostenrijkse) druivenrassen etc.   Ter afsluiting is er een examen waarbij via een deel open vragen, een klein deel multiple choice (30%) en een wijnbeoordeling getoond kan worden wat er is blijven hangen. Bij de beoordeling van de wijnen is het belangrijker dat de juiste systematiek gevolgd wordt en dat de beoordeling min of meer gestandaardiseerd en navolgbaar is. Het juist benoemen van ras en gebied levert hooguit bonuspunten op ter compensatie van “fouten” bij de open vragen. Na het examen is er nog een wijnproeverij Oostenrijk (1% van de wereld wijn productie) tegen de rest van de wereld. Steeds 3 wijnen ter tafel, waarvan 1 uit Oostenrijk. Als afsluiting van de blokcursus is er een gezamenlijk diner.                                                                                                                                                                                 Deze cursussen worden op verschillende plaatsen gegeven o.a. in Rust, Krems, Brixen (Alto Adige), Wädenswill (Zwitserland) en Geisenheim (BRD). Om praktische redenen had ik voor Rust gekozen. Het is daar goed toeven. Een rondje om de Neusiedlersee fietsen ter compensatie van het “Alkohol Speck” behoort tot de (vele) mogelijkheden. Omdat het zo goed bevallen is, lijkt Aufbau 2  een logisch vervolg. De blok data voor 2021 zijn nog niet bekend (voor deze cursus), maar mijn plaats van voorkeur weet ik al wel; Brixen, lijkt me ook een goede plek om het nuttige en aangename te combineren……                                                                                                               Vooral het feit dat je gaat proeven en kijken door de ogen van een ander wijnland dan Frankrijk is verfrissend!

Meer info? kijk eens op www.weinakademie.at of mail me jong.oudewater@wxs.nl 

Geplaatst op

Weinig relevant

Eén keer in de zoveel tijd als onze secretaris niet veel te doen heeft verzamelt hij weetjes rondom wijn. Deze worden gepubliceert onder het hoofdstuk “Weinig relevant”. Bij deze een greep uit de verzamelde werken.

Wijnbouw in harmonie met de natuur?

Klinkt natuurlijk mooi, maar de werkelijkheid is wat weerbarstiger. Om aan de vraag van het grote publiek (veel, goed en voor weinig) enigszins tegemoet te kunnen komen zijn grote aaneengesloten monoculturen eigenlijk een must. Dan is het natuurlijk moeilijk om van een biologisch evenwicht te spreken. “Weinig relevant” verder lezen

Geplaatst op

NWG Gouda/Reeuwijk: Oostenrijk

De bezochte gebieden: Carnuntum, Leithagebirge, MittelBurgenland, Neusiedlersee en Rust

20/10/19 Zondag. Na een autorit van ruim 1100 km komen in de loop van de middag alle 19 deelnemers aan in het dorpje Göttlesbrunn. Pas nadat mist en laaghangende bewolking zijn verdwenen, zijn de wijnbergen in herfsttooi met de kleuren van zacht geelgroen via rood tot bijna zwart (m.n. Roesler rebe) in volle pracht te zien. Het dorpje met ca. 2000 inwoners en 25 full time wijnboeren zal de komende week onze uitvalsbasis zijn voor de jaarlijkse wijnreis.

Pagina's: 1 2