Een wijn, een gerecht
Niets leukers dan bezig zijn met het zoeken van de perfecte wijn bij een gerecht. Of als je het omdraait…het zoeken van een perfect gerecht bij de al gekozen wijn. Manlief en ik kunnen er uren zoet mee zijn. Vaak kiezen we voor een gerecht uit dezelfde regio als waar de wijn vandaan komt. De mensen daar hebben immers al jaren geleden de gerechten afgestemd op hun wijn. Iets met niet opnieuw het wiel hoeven uitvinden.
De regio is dit keer de Jura. Een streek in Frankrijk die in de schaduw van de Bourgogne ligt. Veel regen en daarmee veel groen. Een waar paradijs voor de wijnliefhebber die buiten de gebaande paden durft te gaan. Daar ligt een piepklein dorpje net boven Lons-le-Saunier. Er wonen slechts 581 inwoners. Maar met een eigen AOP! L’Étoile heet zowel het dorp als de AOP. Voor de herkomst van de naam moet je niet naar de lucht kijken, maar naar de grond. L’Étoile dankt zijn naam aan zowel de heuvels die in een stervorm om de appellation heen liggen als aan de stervormige fossielen die er zijn gevonden. Een rode vijfpuntige ster siert elk etiket.
We dronken een L’Étoile Blanc van Chateau l’Étoile. Een eigenzinnige Chardonnay met mooie fruitige aroma’s en citrus, maar ook met lichte tonen van honing en noten. Niet ‘sous voile’ maar niet minder karakteristiek. En we vonden er een even eigenzinnig streekgerecht bij. Een kaas, ook uit de Jura, luisterend naar de naam Mont d’Or. Een kaas die je in zijn doosje laat zitten en de bovenkant bevochtigt met een beetje L’Étoile. Je steekt er wat knoflookteentjes en rozemarijn in en dan gaat het met doosje en al een minuut of dertig in de oven (op zo’n 190 graden). Met andere woorden: een makkelijk, maar o zo lekkere fondue. Brood om te dippen en een groene salade voor de frisse toets.
Een combinatie ‘presque parfait’.