Marijkes eigen kijk op wijn

De keuze van de kurk zegt meer over de wijn(maker) dan je denkt! 

Wijn maken is permanent keuzes maken. Verpakt de wijnmaker de wijn in een fles (ook een keuze) dan rijst vervolgens de vraag: waar sluit ik ze mee af? Kiest de wijnmaker voor een kurk, dan opent zich een scala aan nieuwe opties. En elke keuze zegt iets over de wijnmaker en ook over de wijn onder de kurk. Tijd om daar – binnen de beperkte mogelijkheden van een column – ietsje dieper op in te gaan. Gelukkig hebben we om verder onverklaarbare redenen ???? thuis een hele verzameling kurken. Let’s go! 

Foto 1

Als eerste vind ik een kurk die rechtstreeks uit de bast van de kurkeik is gestanst. Met andere woorden, de traditionele kurk. Enigszins zuurstof doorlatend en – niet onbelangrijk – relatief duur. De wijnmaker zal deze kurk dus waarschijnlijk hebben gekozen voor wijn die én wat mag kosten én die nog mag rijpen in de fles. Aan de kurk te zien, blijkt die aanname aardig te kloppen (foto 1). 

Foto 2

De tweede die ik aantref, is er een met een plastic kopje (foto 2). Die blijkt dan weer gemakkelijk te hergebruiken. De keuze van een zuinige wijnmaker? Zeker weten doe ik dat niet, maar het is in ieder geval een leuk modelletje. 


En dan hebben we ook nog een 100% te recycleren kunststof ‘kurk’ en een geperste kurk, gemaakt van de restjes die zijn overgebleven nadat de traditionele kurken zijn gestanst. 

Zegt de keuze voor dergelijke kurken iets over de mate van milieubewustzijn van de wijnmaker? Het zal zeker meespelen.

Foto 3

De kunststof en geperste kurk hebben trouwens nog een interessant aspect. De producenten kunnen met de samenstelling variëren. De keuze is reuze! Zo is de ‘select green 100’ (foto 3) geschikt voor wijnen die je tot 15 jaar kunt bewaren en is de geperste kurk met de aanduiding ‘DIAM5’ (foto 4) bedoeld voor wijnen die je nog zo’n 5 jaar kunt laten liggen. 

Foto 4

En – niet verrassend – er zijn ook nog kurken met andere nummertjes. Heeft de kurk het DIAM-label dan is hij ook nog eens zo bewerkt dat elke onzuiverheid, dus ook de gevreesde TCA – de bekende kurkgeur – verwijderd is.  

Kortom, de door de wijnmaker gekozen kurk geeft ons een hoop informatie. Informatie die vervolgens weer veel zegt over de wijn onder de kurk. Eigenlijk jammer dat je dat allemaal pas ontdekt als je de fles al ontkurkt hebt.