Ik durf nu eindelijk de conclusie te trekken:
Wijnmakers zijn opscheppers. Waar ik ook kom, ze verbouwen de oudste wijngaarden, hebben het beste terroir op de steilste hellingen en maken de interessantste wijnen. Zo ook in de Moezel. Ik heb foto’s gemaakt van wijngaarden, die al door de Romeinen werden bewerkt.
Na tientallen Rieslings te hebben geproefd, wilde ik een keer wat anders. In het Moezelgebied kun je echter maar één ding krijgen Moezelwijnen. Alle andere wijnen zijn verbannen. Niet goed genoeg? Of angst voor concurrentie? Niettemin heb ik genoten!
Hieronder een fotoreportage met mijn indrukken.
Ervaring met steile hellingen
’s Morgens sprak ik Herr Fuchs, een wijnmaker in Klüsserath. Ik vroeg hem vol verwondering hoe men op deze steile hellingen kon werken. Ervaring, sprak hij resoluut en met trots.
’s Middags fietste ik, ‘gewapend’ met mijn camera, de wijnvelden in. Ik werd ingehaald door een politieauto met zwaailicht. Honderd meter voor mij stopte hij bij een wijntractor, die door de vangrail was gereden. Blijkbaar is niet iedereen zo ervaren als Herr Fuchs.
Snoeien
Wat mij ook opviel in het Moezelgebied, waren de verschillende manieren waarop gesnoeid wordt.
Vogels
Terwijl wij op de Romeinse wandelpaden liepen, hoog op de steile hellingen, zei ik tegen mijn man dat mijn volgende fotoreportage over vogels in de wijngaard zal gaan. Mijn man grinnikte: ‘Dat worden dan foto’s van kraaien en valken.’ Na twee uur wandelen, bleek niets minder waar.
Ooievaars, reigers, ganzen, rode wouwen, kwikstaarten, kramsvogels en allerlei soorten vinken heb ik gefotografeerd.
Ook zelfs nog kneuen, hoewel voor mijn man het woord kneus toepasselijker is.
Voor meer foto’s kijk op mijn website
Ilse Swank