2020 was wel een heel bijzonder jaar – in menig opzicht. Bovendien een jaar waarin we als wijnliefhebbers en actieve gildeleden mooie proefavonden hebben moeten missen. De pogingen om na februari toch samen te komen, al dan niet virtuele proefsessies te houden, en met elkaar contact te houden – dat bleek best een hele uitdaging. Maar wat een mooie ontdekking, dat na de laatste persconferentie op 14 december op eens bleek dat wijn een essentieel levensmiddel is: eigenlijk wisten we dat al, maar toch….
Ook het wijntijdschrift Perswijn introduceerde in deze tijd een nieuwe rubriek… een duik in de kelder… waarin we mee mochten kijken in de wijnkelders of equivalent van de diverse redactieleden. WijnKelders, wijnKasten, wijnreKKen, een grote variatie qua wijnKlimaat. Ik twijfel er niet aan dat ook menig NWG-lid troost vond in zijn wijnvoorraad, en zo ook keldertijd vond om de eigen voorraad eens goed op te ruimen, plek te maken, en -wie weet- verborgen schatten te vinden. En, hebben julie nog leuke verrassingen gedaan?
Zelf hoefde ik niet echt op te ruimen, hoewel ik graag tijd doorbreng in mijn wijnkamer, en natuurlijk ook nog de recente aanschaffen e/o afgeleverde wijnen een plek moest geven. Leuk, maar altijd weer een klus. En, omdat ik alles netjes administreer (excel werk goed voor mij), heb ik helaas zelden de verrassing van “vergeten” wijnen, maar waar ligt die ene wijn ook weer? Zo kwamen onlangs ook de 1994 Chateauneuf-du-Pape Beaucastel (joepie, ik heb nu nog een paar van dat jaar..) en de 1994 Domaine de Pegau (snik, mijn laatste fles van die wijn) ter tafel. Genieten. Natuurlijk, beide een schoonheid op leeftijd, maar niet te versmaden.
Een bijzondere fles stond al sinds ons fraaie NWG jubileum Kapittel in 2005 “open” in mijn kelder- dit feest destijds in Zeist was een ware happening – waarbij de bijdragen o.l.v. Jan van Lissum, de masterclass Brunello di Montalcino & de masterclass Spanje, gevolgd door een bijzondere Sherry masterclass, onvergetelijk waren – dat waren nog eens knappe NWG tijden: als (mede)organisator kreeg ik toen een open fles restje Valdespino PX mee, een restantje dat toen overbleef. Deze wijn heeft de afgelopen 15 jaar open in mijn wijnkelder gestaan… Ik besloot deze fles nu maar eens leeg te maken… Blind geserveerd aan zoonlief na een mooie 10 jaar oude tawny. Verrassend – dit bodempje wijn bleek nog heel goed te drinken – duidelijke tonen van oxidatie – veel PX zoetheid.
En dan was er ook nog die mooie introductie van “Proeven als een Pro” geschreven door Cees van Casteren (MW) – met een speciale sessie voor het NWG. Cees introduceert zijn “KARAAT” & “CACHET” methode – deze spreekt mij aan. Een “pro” worden is best ambitieus – maar ik blijf nog steeds leren..oefening baart kunst ….dat maakt wijnproeven ook zo leuk! Op naar een een voorspoedig, gezond & vineus 2021!
Gies Stolze, landelijk NWG-wijnmeester
Terug naar Tannine 3