Marijkes eigen kijk op wijn, door Marijke Kop, Wijngilde Maastricht
Zoet moet!
Zoete witte wijnen zijn uit, de consument blieft ze niet meer. Nu golft de smaak van de gemiddelde consument sowieso aardig op en neer, maar zo’n neerwaartse spiraal als de laatste jaren te zien is bij de zoete witte is ongekend. Wijnmakers krabben zich achter hun oren wat te doen, en dus ga ik ze een beetje helpen en wel door een lans te breken voor die prachtige zoete. Met een focus op de wijnen uit de Bordeaux, maar met al die andere mooie zoete-witte-wijnstreken in gedachten.
Altijd een kwestie van vraag en aanbod
De absolute top daargelaten – Château d’Yquem krijgt zijn flessen echt nog wel verkocht – is op dit moment het aanbod dus groter dan de vraag. En dan zijn er twee opties: het aanbod verkleinen of de vraag vergroten. Veel wijnmakers in de van oudsher zoete- witte- wijnstreek langs de Garonne (Bordeaux), zoals Cérons, Sainte-Croix-du-Mont en Loupiac, kiezen op dit moment voor de eerste optie en schakelen over op het maken van droge witte wijnen. Op het eerste gezicht een begrijpelijke keuze, want dat proces heb je immers beter in de hand dan het beïnvloeden van de consument. Maar zou je een droge Loupiac dan wel verkopen? Tussen het grote aanbod van droge witte wijnen met veel meer naam en faam val je niet erg op. Volgens mij niet de juiste keuze.
Charmeoffensief
Om de wijnboeren te helpen, daarom hierbij een voorzichtige start met de tweede optie: een klein charmeoffensief. Want wat mij betreft mag een mooie zoete witte wijn niet ontbreken in het wijnaanbod. En met ‘mooi’ bedoel ik dan een wijn waarbij zoet, zuur, bitter en alcohol in balans zijn, en die prachtige aroma’s heeft. Aroma’s die zullen variëren afhankelijk van de wijze waarop de wijn gemaakt is, of er wel of geen sprake is van botrytis en niet te vergeten de leeftijd van de wijn.
Heb je zo’n mooie wijn nog in je kelder of heb je er een op de kop kunnen tikken, drink ‘m dan eens niet als aperitief, als dessertwijn of bij zware kost als paté of foie gras. Maar drink een echt volle zoete (liquoreux, voornamelijk linkeroever Garonne) als dessert en drink de ietsje minder volle (moelleux, voornamelijk rechteroever Garonne) bij een pittige oosterse maaltijd, een vis- of witvleesgerecht met romige saus of gevogeltewild (bijvoorbeeld fazant). Verrassend lekker en weer eens iets anders dan houtgerijpte chardonnay.
Eigen onderzoek
Zelf nam ik de proef op de som door een Loupiac Château du Cros 2003 (uit eigen kelder) te combineren met roodbaarsfilet in een bieslookroomsaus. En echt de – in dit geval – tertiaire aroma’s van honing, boenwas en marsepein combineerden fantastisch met de vis en de saus. Kortom, probeer het eens en drink iets lichters als apéritief. Wacht vervolgens niet tot het dessert met het serveren van een zoete wijn, maar serveer ‘m bij het hoofdgerecht. Of skip het dessert en drink in plaats daarvan een glas super liquoreux. En – voor alle duidelijkheid – ze hoeven natuurlijk niet per se uit de Bordeaux te komen.
Ook ervaring met spannende wijn-spijscombinaties met zoete witte wijn? Laat het de redactie weten. Samen zetten we de zoete witte weer op de kaart: letterlijk én figuurlijk!