Bert Sluis, NWG Wijnmeester van Wijngilde Twente
Hoe werd ik wijnmeester?
Het was in juni 1985 dat ik voor het eerst in het departement Côte d’Or (Bourgogne) kwam. Met een klein beetje wijnervaring en een bescheiden beurs begaf ik me naar de wijnhuizen. Die boden destijds hun wijnen nog voor relatief lage prijzen aan. Appellaties met prachtige namen, zoals Pernand-Vergelesses, Fixin en Nuits-Saint-Georges probeerde ik op te slaan.
De vonk sloeg over: ik raakte verliefd op de Bourgogne. Graag wilde ik meer leren over deze streek. Het jaar daarop meldde ik me aan bij Jacques Kohut – van wat inmiddels Domaine Ghislain Kohut heet, in Marsannay-la-Côte. Ik ging helpen in de druivenoogst, als enige niet-Fransman tussen familie en vrienden van de wijnboer. Acht dagen 10 uur lang druivenknippen. Al snel bleek dat ik vanwege mijn lengte ook goed dienst kon doen als porteur; met de hotte op mijn rug, om langs alle plukkers te gaan om hun emmers te legen.
Gelukkig werden we dagelijks voorzien van heerlijke maaltijden, gemaakt door Danielle, de vrouw van de wijnboer. ’s-Avonds keek ik over de schouder van de wijnboer mee hoe hij zijn druiven verwerkte. Na enig aandringen mocht ik het piger le vin, het trappen in de chapeau om de schillen door de jus te mengen, ook doen. De kleurstof zat nog wekenlang op mijn benen. Zes seizoenen ben ik bij Jacques aan het werk geweest.
In 1987 werd ik bij de afdeling Twente geïntroduceerd. De toenmalige wijnmeester zette mij meteen voor de klas: ‘Ga jij maar een proeverij over de Bourgogne houden.’ En zo is het gekomen. Nu, bijna 40 jaar verder, zijn wijnen uit de Bourgogne enorm in prijs gestegen. Maar ik drink nog steeds graag een mooie Pinot Noir of een verfijnde Chardonnay.